Inhoudsopgave
De Labrador komt officieel uit Canada. Om precies te zijn uit Newfoundland in Canada. De hond heeft zijn naam omdat hij voor het eerst voorkwam op het schiereiland Labrador. Het gedeelte op het vasteland is de regio Labrador.
👋 Voordat je verder leest…
Hieronder kan je je inschrijven voor onze Labrador nieuwsbrief. Daarin delen we de handigste tips, interessante artikelen en soms ook kortingsacties.
We zouden het heel erg leuk vinden als je je inschrijft. Als bedankje sturen we je direct een PDF met 52 geniale tips voor jouw Labrador!
Het geschiedenis van de Labrador in Canada
De Labrador stamt officieel af van de St. John’s hond. Deze hond werd vroeger in Newfoundland gebruikt voor de visvangst. Het vissersdorpje St. John’s groeide in de tweede helft van de 18e eeuw uit tot een welvarende stad. Er kwamen steeds meer inwoners in deze stad.
De plaatselijke vissers namen St. John’s honden mee op hun vistochten. Deze honden gingen mee op de vissersboot en moesten het koude water in om de vissen, lijnen en netten binnen te halen.
De honden hadden een grote otterstaart en krachtige poten met zwemvliezen tussen hun tenen. Zij konden zich hiermee snel door het koude water bewegen. Ze hadden een vacht die dicht en waterbestendig was, zodat ze beschermd waren tegen het water en de kou. Hun bek was sterk, maar wel zacht. Dus ze konden de vangst zonder die te beschadigen naar hun baas brengen.
De Labrador ging van Canada naar Engeland
Aan het begin van de 19e eeuw kwam de St. John’s hond in Engeland terecht. Deze hond kon ook de jagers in Engeland goed ondersteunen. Ze waren vooral onder de indruk van hun goede apporteer vaardigheden. De St. John’s hond kan dit zowel in het water al op het land.
De Earl of Malmesbury was zo onder de indruk van deze honden, dat hij ze importeerde vanuit Newfoundland en een kennel begon. Hij fokte uitsluitend met honden die afstamden van de St. Johns hond. Zo kon hij het ras zuiver houden. In 1830 kwam er ook een kennel in Schotland. Deze twee kennels hebben de honden later met elkaar gekruist, zodat ze inteelt tegen konden gaan.
Aan het eind van de 19e eeuw kwam er in Engeland een verbod op het importeren van honden uit Newfoundland door de invoering van twee nieuwe wetten. De ene wet was de quarantainewet. Deze wet verbood de import van zoogdieren in Engeland.
En er kwam een belasting decreet op teven uit Newfoundland. Hierdoor kon er niet meer met honden uit Newfoundland gefokt worden. In Engeland moest men dus nu fokken met de honden die er waren.
Let op: Alles wat je wilt weten over jouw Labrador wordt ook uitgebreid behandeld in Labrador Handboek. Je kan het handboek bekijken via deze link.
De ontwikkeling van de Canadese Labrador in Nederland
In de eerste helft van de 19e eeuw werden er weleens Labradors vanuit Engeland naar Nederland geïmporteerd. Deze honden werden vooral ingezet voor de jacht op eenden. Door hun goede zwemcapaciteiten konden ze de jagers in Nederland goed bijstaan tijdens hun jacht op eenden.
In 1964 werd in Nederland de Nederlandse Labrador Vereniging opgericht. Op dit moment zijn er tussen de 40.000 en de 45.000 geregistreerde Labradors in Nederland. En de Nederlandse Labrador Vereniging heeft meer dan 6.000 leden.
De toenemende populariteit van de Canadese Labrador in Nederland
De Labrador uit Canada, of we moeten eigen zeggen de Labrador uit Engeland, werd steeds populairder in Nederland. Er kwamen ook steeds meer fokkers van Labradors bij. De hond werd in eerste instantie vooral gefokt voor zijn werkcapaciteit. Later werd dit minder en werd de hond gefokt voor hondenshows. Toen kwam ook de nieuwe kleur, chocoladebruin, steeds vaker voor.
Doordat de chocoladebruine kleur zo populair werd, is er ook heel intensief op deze kleur gefokt. Maar een chocoladebruine kleur krijg je alleen als je twee Labradors kruist die beiden chocoladebruin zijn. De genenpool was dus niet zo groot, maar de vraag naar deze honden wel. Dat heeft geleid tot gezondheidsrisico’s bij deze honden.
Leer alles over jouw lieve Labrador
Wil je álles leren over jouw Labrador? Bekijk dan ook het Labrador Handboek eens. In dit boek van 100+ pagina’s ontdek je namelijk alles over deze geweldige hond. Momenteel met korting en niet goed, geld terug garantie!
Klik hier om het boek te bekijken →
Erfelijke ziekten bij de Canadese Labrador
De oorspronkelijke Labrador uit Canada, de St. John’s hond, was een gezond ras. De hond werd puur gefokt als werkhond voor de jacht. Hij was sterk en gezond. Door de toenemende populariteit van deze hond, is er structureel te veel gefokt met deze honden.
Doordat de genenpool beperkt was en er te veel vraag naar deze honden was, zijn in de genen, door de te intensieve fokprogramma’s, afwijkingen gekomen. Hierdoor heeft de Labrador zoals wij die nu kennen een verhoogd risico op allerlei gezondheidsproblemen.
Heup- en elleboogdysplasie
Een veel voorkomende afwijking bij de Labrador is heup- en elleboogdysplasie. Hierbij past de kop van het gewricht niet goed in de kom. De hond heeft pijn bij lopen, rennen, opstaan. Dit kan veroorzaakt zijn door een erfelijkheid, maar er zijn ook andere factoren die dit kunnen veroorzaken.
Tegenwoordig moeten erkende fokkers de honden testen op de aanwezigheid van deze aandoening, voordat ze met die honden gaan fokken. Op die manier weet je zeker dat de pups niet erfelijk belast zijn met deze aandoening. Maar er bestaat dus nog wel een kans dat je hond hier alsnog last van krijgt.
Het risico op deze aandoening kun je verkleinen door je Labrador als pup zijn gewrichten niet te laten overbelasten. Laat hem geen trappen lopen. En beperk ook zijn beweging. Het is een hond die veel energie heeft en die ook kwijt moet.
Maar dat betekent niet direct dat je uren met je hond moet gaan wandelen. Je moet dit rustig opbouwen. Ook vind je hond het waarschijnlijk fantastisch om achter een bal aan te rennen. Maar ook dat is niet verstandig in zijn eerste levensjaar.
Afwijkingen aan zijn ogen
Ook komt het vaak voor dat de Labrador een afwijking aan zijn ogen heeft. Zijn zicht wordt dan steeds minder en uiteindelijk kan je hond blind worden. Ook op deze aandoening moet een erkende fokker zijn honden laten testen.
Koop je een pup bij een erkende fokker, dan weet je dus bijna zeker dat je hond deze aandoening niet zal hebben.
Een officiële Labrador uit Canada kopen
De Labrador zoals die officieel in Canada was, zul je in Nederland niet kunnen kopen. De Engelse Labrador lijkt sterk op de St. Johns hond uit Canada, maar deze Labrador is wel gefokt op specifieke eigenschappen, zodat hij goed als gezinshond kan functioneren.
Tegenwoordig wordt de Labrador veel minder voor de jacht gefokt en meer als gezinshond. Maar je ziet nog steeds de kenmerken van de oorspronkelijke hond. Namelijk zijn dikke otterstaart, zijn waterafstotende vacht en de zwemvliezen tussen zijn poten.
Nog meer leren over jouw (toekomstige) Labrador?
Bekijk dan het Labrador Handboek eens. In dit e-book met meer dan 100 pagina’s leer je alles over deze geweldige hond.
Zo gaat het onder andere over de aanschaf, raskenmerken, gezondheid, verzorging en gedragstraining. En je krijgt tijdelijk ook nog eens 4 gratis bonus boeken!
Klik hier om het boek te bekijken →
